Mijn eerste dag in Ho Chi Minh Stad (Saigon)

Vanmorgen werd ik al om acht uur opgehaald door de taxi, om naar de luchthaven te gaan. Dat zelfs het hotel blijkbaar geen vaste prijzen hanteert, werd me duidelijk. Hetzelfde ritje als waar ik een paar dagen geleden nog 20 dollar voor moest betalen, daar moest ik vandaag 15 dollar voor betalen. Op het vliegveld ging het echt super. Ik vond meteen de goede balie en gate. En het kon niet beter, want ze verkochten daar ook nog eens de lekkerste sap dat er bestaat watermeloensap :). Daarna voelde ik nattigheid.......wel op mijn schoot waar mijn tas op lag. Mijn flesje water was stuk en in mijn achtervakje stond gewoon een laagje water. Bij de controle was het een beetje vaag, want van de een mocht ik mijn schoenen aanhouden en van de ander moesten ze uit. Het vliegtuig had een vertraging van een half uur, maar de tijd ging best snel. Toen ik met de bus bij het vliegtuig van Pacific aankwam was mijn verbazing groot. Ik dacht in een soort Cityhopper te gaan stappen, maar dit vliegtuig was vrij groot. Zoals gewoonlijk sliep ik al vrij snel en toen ik weer wakker werd waren we er al. Dat is wel makkelijk dat ik mijn station niet kon missen ;). De vlucht duurde ook maar 1,5-2 uur. Dit was voor mij de eerste keer dat ik een binnenlandse vlucht genomen had en wat ideaal is dat! Geen lange rij voor de douane en had mijn koffer binnen een mum van tijd. Toen ik naar de aankomsthal liep, werd ik weer als superster opgehaald, want de taxichauffeur met mijn naam op het bordje stond vooraan. Ik moet hem verbaasd aangekeken hebben en ik kreeg een beetje het gevoel dat het wederzijds was. Hij was namelijk nogal klein en tenger. Tijdens de taxirit werd mij al een ding duidelijk. Ho Chi Minh is echt niet met Hanoi te vergelijken! Het is een grote stad (iets van 5x groter dan Hanoi), nog meer verkeer en moderner. De gebouwen hebben ook duidelijk een meer Franse invloed. Op een gegeven moment stapten we uit voor een klein straatje waar een gesloopt huis gemaakt werd en ik vroeg me even af waar ik in hemelsnaam nu weer beland was! We liepen een stukje door en verderop daar stond mijn hotel. Om bij de receptie te komen moest ik al een trap op. De receptioniste begroette mij heel hartelijk en ik moest op de bank gaan zitten en kreeg lekker een glas ananassap. Het bleek dat ik een kamer zonder raam geboekt had. Dat heb ik maar meteen veranderd, want ik bezoek morgen dan wel de Cu Chitunnels, maar sfeer proeven door vier dagen in een soort bunker te slapen dat hoeft voor mij dan ook weer niet ;). Mijn kamer is op de vijfde verdieping en de airco is stuk, dus ik heb een ventilator. Voor wie zich afvraagt of ik het warm heb? Deze stad ligt in de Tropen, het is rond de 34 graden met een hele hoge luchtvochtigheid. Ik ben net lopend plakband......Om eventjes aan de stad te wennen, besloot ik naar de Ben Thanhmarkt te lopen, omdat het niet ver was. Op de trap begon een Vietnamees terwijl hij aan het bellen was tegen mij te praten en mijn tattoo's te bekijken. maar goed dat de helft bedekt was anders had ik daar wel een tijdje gestaan ;)Ho Chi Minh was in de tijd dat het nog Saigon heette de hoofdstad van Zuid Vietnam en is nu nog steeds de grootste stad van Vietnam. Er rijdt 3x zo veel verkeer dan in Hanoi en dan heb ik het niet over de spitstijd. Hier durf ik niet zachtjes lopend over te steken. Was steeds druk met kijken waar Vietnamsen liepen en dan stak ik snel tegelijkertijd met ze over. Ik hield nog net hun hand niet vast;). Dacht ik in Hanoi al gek te worden van iedereen, die geld aan me wilde verdienen. Hier lopen meer toeristen en hier is het nog erger! Kon ik in Hanoi rustig op de markt bij de kraampjes kijken. Hier kon dat niet. Ze roepen je, gaan naast je staan en er was zelfs iemand, die me beetpakte. Wel heel bijzonder was het gedeelte waar je eten kon kopen. Allemaal gekleurd vers fruit, gedroogd fruit, vis, thee, koffie en nog veel meer. En er waren wat eettentjes, die schijnen hier ook beroemd te zijn. Bij sommige etenswaren dacht ik wel dat als je die zou eten dat je dan weleens hele goede vriendjes met het toilet zou kunnen worden......En er was een schoenenkraam met alleen maar schoenen in maat 35! Misschien een partij goedkoop opgekocht haha. Op een gegeven moment was ik er even klaar mee en ben ik naar buiten gelopen en het moest gewoon zo zijn. Al dagen kijk ik vol bewondering naar de vrouwen, die een traditionele ao dai dragen. Het begon al in het vliegtuig bij de stewardessen. Ik kwam langs een kleermaker en daar hingen ze in de winkel. Handgemaakt, van een mooie stof en goede kwaliteit. Ik wilde eerst een rode aanpassen, maar toen ik een groene met lotusbloemen zag hangen was ik meteen verkocht! Een ao dai is trouwens tweedelig,want er zit ook nog een broek onder. Dat ik al helemaal verliefd op kleding kan zijn is al bijzonder, dus het was inpakken en wegwezen! Het aanpassen ging wel een beetje op zijn Manuela's en de verkoopster zei dan ook dat als ik hem de volgende keer aandoe of ik dan de rits van de broek aan de voorkant zou willen dragen.....Nadeeltje is wel dat je de kleding met de hand moet wassen, omdat de stof kwetsbaar is. Dus mochten jullie mij in de toekomst op een verjaardag verkleed zien zitten, dan heb ik het niet uit de verkleedmand van de kinderen, maar draag ik mijn ao dai :). Daarna kwam ik nog langs wat schoenenwinkels. Ik dacht laat ik eens gek doen en wat schoenen passen. Nou het is net een olifant in een porseleinkast en gewoon lachwekkend. Ik heb voor Nederlandse begrippen een gemiddelde schoenmaat met maat 39 en een vrij smalle voet. Hier moest ik me letterlijk in de schoenen wurmen! Ik was Assepoester dus echt niet! Nog voor weinig heel lekker gegeten. Gebakken noedels met groente en rundvlees. Die noedels waren dus echt hard en knapperig. Daarna begon de zoektocht naar mijn hotel in dat achteraf steegje. Op een gegeven moment dacht ik het gevonden te hebben en keek ik een beetje rond. Toen zei een verkoper, die daar zat. Ja jij komt uit deze straat. Dat was wel grappig. Morgen weer op tijd uit de veren op weg naar de Cu Chitunnels. Ik heb er heel erg zin in, maar eigenlijk kan ik dat niet zeggen, want die tunnels zijn niet gegraven om er een pretpark te maken.